THAILAND'S CREATIVE MICE MODEL

รายงานฉบับนี้นําเสนอต้นแบบที่แสดงให้เห็นว่าอุตสาหกรรมไมซ์ (Meetings, Incentives, Conferences, and Exhibitions) สามารถทําหน้าที่เป็นกลไกเชิงกลยุทธ์ในการเปลี่ยนผ่านทุนทางวัฒนธรรมของไทย (Authentic Prosper) ให้กลายเป็นมูลค่าทางเศรษฐกิจที่ยั่งยืน ผ่านกระบวนการใน 3 ระยะที่สามารถเชื่อมโยงกันได้อย่างเป็นระบบ โดยบูรณาการทั้งมิติของการสร้างสรรค์ การพัฒนาและต่อยอด ไปจนถึงการส่งออกคุณค่าทางวัฒนธรรมไปสู่เวทีโลก

ต้นแบบนี้พัฒนาขึ้นจากการศึกษาเชิงลึกจากกรณีศึกษาในต่างประเทศภายใต้บริบทของประเทศไทย ซึ่งนําเสนอผ่านกรอบการทํางานที่สามารถปรับใช้ได้กับอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ที่หลากหลาย โดยมุ่งเน้นการสร้างมูลค่าเพิ่มตลอดทั้งห่วงโซ่คุณค่า (Value Chain) ตั้งแต่การคัดสรรทุนทางวัฒนธรรมที่มีศักยภาพ การพัฒนาและยกระดับผ่านการผสมผสานนวัตกรรมและเทคโนโลยี ไปจนถึงการสร้างแบรนด์และเปิดตลาดในเวทีระดับโลก

โมเดลการทำงาน 3 ระยะ ประกอบด้วย ระยะแรก ไมซ์ทำหน้าที่เป็นผู้เปิดศักยภาพ (Enabler) ในระดับต้นน้ำ โดยสร้างพื้นที่และโอกาสสำหรับการค้นหา คัดสรร และพัฒนาสินทรัพย์ทางวัฒนธรรม เปิดเวทีให้นักคิด นักสร้างสรรค์ นวัตกร และศิลปินได้มาพบปะแลกเปลี่ยนและสร้างเครือข่าย ระยะที่สอง ไมซ์กลายเป็นกลไกขับเคลื่อน (Advancing Mechanism) ในระดับกลางน้ำ ผลักดันให้เกิดการสร้างมูลค่าเพิ่มผ่านกระบวนการพัฒนาผลิตภัณฑ์และบริการที่ตรงกับความต้องการของตลาดโลก ผ่านการบูรณาการเทคโนโลยีขั้นสูง นวัตกรรม และการเสริมสร้างขีดความสามารถของบุคลากรให้มีมาตรฐานระดับสากล และระยะสุดท้าย ไมซ์เป็นแพลตฟอร์มยกระดับ (Elevating Platform) ในระดับปลายน้ำ ที่เปิดโอกาสในการเผยแพร่และส่งออกผลงานสู่เวทีโลก สร้างมรดกทางเศรษฐกิจที่ยั่งยืน สร้างอัตลักษณ์ของเมือง และยกระดับภาพลักษณ์ของประเทศให้เป็นจุดหมายปลายทางที่มีคุณค่าสูง (High Value-added Destination) ด้านอุตสาหกรรมสร้างสรรค์และไมซ์

ผลกระทบที่คาดหวัง ครอบคลุมหลายมิติอย่างเป็นระบบ ในมิติเศรษฐกิจ จะเห็นการเพิ่มขึ้นของมูลค่าการส่งออ กสินค้าและบริการที่เกี่ยวข้องกับทุนทางวัฒนธรรม การเพิ่ม GDP การสร้างงานและรายได้ที่กระจายอย่างทั่วถึง การดึงดูดการลงทุนทั้งในและต่างประเทศ และการพัฒนาเศรษฐกิจระดับท้องถิ่นผ่านการท่องเที่ยวและกิจกรรมที่เกี่ยวเนื่อง ในมิติสังคมและวัฒนธรรม จะเกิดการสร้างความภาคภูมิใจและการรับรู้คุณค่าของทุนทางวัฒนธรรม การอนุรักษ์และยกระดับมรดกทางวัฒนธรรม การสร้างการรับรู้ในระดับนานาชาติ การแลกเปลี่ยนองค์ความรู้และประสบการณ์ข้ามวัฒนธรรม การพัฒนาทักษะและสร้างโอกาสให้กับบุคลากรและชุมชน การสร้างเครือข่ายความร่วมมือระหว่างประเทศ และการยกระดับคุณภาพชีวิตของชุมชนและสังคม ในมิติสิ่งแวดล้อม จะมีการส่งเสริมการใช้ทรัพยากรท้องถิ่นอย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน การลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมจากการจัดกิจกรรม การนำเทคโนโลยีและนวัตกรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมาใช้ และการสร้างจิตสำนึกด้านความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมในกลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทุกฝ่าย ทั้งหมดนี้จะนำไปสู่การพัฒนาที่สมดุลและยั่งยืนในทุกมิติ สร้างรากฐานที่เข้มแข็งให้กับอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ของไทยในระยะยาว